Ο κύκλος των διαδηλώσεων που
αναστάτωσαν το Ιράν μετά τις 28 Δεκεμβρίου δείχνει να κλείνει – όμως την
ίδια στιγμή ο αντίκτυπος των γεγονότων αυτών στη διεθνή συζήτηση
μοιάζει να γίνεται πιο έντονος.
Σύμφωνα
με τον Ιρανό υπουργό Εσωτερικών Abdolreza Rahmani Fazli ο συνολικός
αριθμός των ανθρώπων που διαδήλωσαν σε όλο το Ιράν τη συγκεκριμένη
εβδομάδα δεν ξεπερνά τις 42.000 και ο λόγος για τον οποίο η αναταραχή
διήρκεσε τόσο πολύ είναι ότι η κυβέρνηση επέδειξε "ελαστικότητα και
ανοχή”.
Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι
οι νεκροί ξεπερνούν τους 21 (όχι αποκλειστικά από την πλευρά των
διαδηλωτών), ενώ σημαντικός είναι και ο αριθμός των συλληφθέντων,
ορισμένοι εκ των οποίων, σύμφωνα με προηγούμενες δηλώσεις των ιρανικών
αρχών, θα αντιμετωπίσουν τη θανατική ποινή.
Ήδη
την Τετάρτη ο Γ.Γ. του ΟΗΕ Antonio Guterres εξέφρασε με ανακοίνωση
εκπροσώπου του την θλίψη του για την απώλεια ανθρώπινων ζωών και ζήτησε
να αποφευχθεί κάθε περαιτέρω βία, ενώ ο Ύπατος Αρμοστής των Ηνωμένων
Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Ιορδανός πρίγκηπας Zeid Ra'ad Al
Hussein ζήτησε να υπάρξει αμερόληπτη έρευνα όλων των περιστατικών που
οδήγησαν σε θανάτους.
Ωστόσο, η
εκπρόσωπος των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Nikki Haley έκανε κάτι παραπάνω: προκάλεσε
επείγουσα σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας για το απόγευμα της
Παρασκευής (ώρα 10 μ.μ. Ελλάδος), με αντικείμενο την κατάσταση στο Ιράν.
Πρόκειται για ενέργεια την οποία ο
υφυπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Sergey Ryabkov χαρακτήρισε "βλαβερή
και καταστροφική”, τονίζοντας ότι "οι εσωτερικές υποθέσεις του Ιράν δεν
σχετίζονται με τον ρόλο του Συμβουλίου Ασφαλείας”.
Ο ίδιος, σχολιάζοντας τον ενδεχόμενο επιβολής από τις ΗΠΑ νέων κυρώσεων κατά του Ιράν έκανε λόγο για "παράνομες μεθόδους”.
Περισσότερο
δηκτική πάντοτε, η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Maria
Zakharova, χαρακτήρισε ευπρόσδεκτη τη γνώση που έχει να εισπράξει το
Συμβούλιο Ασφαλείας από την εμπειρία των ΗΠΑ στην καταστολή του
κινήματος Occupy Wall Street ή των διαδηλώσεων στο Ferguson.
Για
την Ρωσία η απόκρουση της προσπάθειας να διασταλεί η αρμοδιότητα του
Συμβουλίου Ασφαλείας σε εσωτερικά ζητήματα των κρατών (και μάλιστα
σχετικά περιορισμένης κλίμακας) αποτελεί ζήτημα αρχής. Αλλά και
συγκυριακά, η στήριξη προς το Ιράν προκύπτει λογικά από τον ρόλο που
έχουν αναλάβει από κοινού η Μόσχα και η Τεχεράνη στην Μέση Ανατολή,
επεμβαίνοντας στρατιωτικά στη συριακή κρίση.
(Η
μερική αναδίπλωση από την περιοχή στην οποία ενδέχεται να οδηγηθεί το
Ιράν, μετά τις διαδηλώσεις, αφιερώνοντας περισσότερη ενέργεια στην
αντιμετώπιση των εσωτερικών, ιδίως οικονομικών του ζητημάτων, είναι ένα
ενδεχόμενο το οποίο ανησυχεί σε έναν βαθμό τη ρωσική πλευρά, η οποία
μόλις ανακοίνωση τον τερματισμό των δικών της επιχειρήσεων στη Συρία.
Διευκολύνει όμως τη ρωσική διπλωματία στον βαθμό που θα καμφθούν οι
ιρανικές αντιστάσεις προς τις ιδέες για "αποκέντρωση” της εξουσίας στη
Συρία ή άλλες,,περισσότερο ευέλικτες πολιτικές λύσεις).
"Η Κίνα
ελπίζει ότι το Ιράν μπορεί να διατηρήσει τη σταθερότητά του και να
επιτύχει την ανάπτυξη” ήταν η (λακωνική) αντίδραση ενός άλλου μόνιμου
μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπως προέκυψε από την απάντηση
της εκπροσώπου του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών σε σχετικό ερώτημα
στις 2 Ιανουαρίου. Με δεδομένη τη σημασία του Ιράν για τον "νέο δρόμο
του μεταξιού” , που αποτελεί το εμβληματικό σχέδιο του Κινέζου ηγέτη Xi
Jinping, η στήριξη του Πεκίνου προς την Τεχεράνη δεν θα πρέπει να
αμφισβητείται.
Όμως, η πιο ενδιαφέρουσα αντίδραση είναι αυρτή της Γαλλίας, όπως αποτυπώθηκε σε συνέντευξη του προέδρου Emmanuel Macron.
"Ο
επίσημος λόγος που εκφέρουν οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, η Σαουδική Αραβία,
σύμμαχοί μας από πολλές απόψεις, είναι λόγος που θα μας οδηγήσει στον
πόλεμο με το Ιράν” τόνισε ο Γάλλος πρόεδρος , ο οποίος μίλησε για
"εσκεμμένη στρατηγική ορισμένων πλευρών” και αντέτεινε την ανάγκη να
διατηρηθούν "ισορροπίες” και να μείνει ανοικτός ο δίαυλος του διαλόγου
με το Ιράν, παράλληλα προς την άσκηση πιέσεων. "Χρειάζεται περιφερειακή
στρατηγική για να περιοριστούν οι ιρανικές ενέργειες" στην περιοχή”,
είπε, αλλά "αν διακόψουμε κάθε συζήτηση”, ο κόσμος θα οδηγηθεί σε
"σύγκρουση ακραίας βαρβαρότητας”.
Με άλλα λόγια, η Ευρώπη
δεν θα προσχωρήσει στον συρμό της εκ νέου διατάραξης των σχέσεων με το
Ιράν και της επιβολής νέων κυρώσεων: τα οικονομικά οφέλη στα οποία
προσβλέπει από το άνοιγμα της ιρανικής αγοράς δεν το επιτρέπουν.
Με
αυτή την έννοια ο κυριότερος λόγος για την συγκεκριμένη
πολιτικο-επικοινωνιακή αξιοποίηση των ιρανικών διαδηλώσεων από τις ΗΠΑ
δεν εκπληρώνεται. Για άλλη μία φορά, η Nikki Haley θα είναι πολύ μόνη
στο Συμβούλιο Ασφαλείας.
(από www.capital.gr)