«Το πρόβλημα της
οικονομικής ανάπτυξης και της περιβαλλοντικής προστασίας έχει λυθεί από το
1992», αναφέρει ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, Διεθνούς Δικαίου του
Περιβάλλοντος και Διεθνούς Δικαίου της Ανάπτυξης, και πρώην πρύτανης του
Παντείου Γρηγόρης Ι. Τσάλτας.
Όπως αναφέρει, «το μεγάλο
επίτευγμα της συνδιάσκεψης στο Ρίο εκείνη τη χρονιά αφορούσε στην απόλυτη
συμφιλίωση της περιβαλλοντικής πολιτικής με εκείνη της οικονομικής».
«Στο Ρίο η διεθνής
κοινότητα κατέληξε ότι αυτό που είναι κοινώς γνωστό ως βιώσιμη ανάπτυξη
(Sustainable Development), έχει τρεις βασικούς πυλώνες: την οικονομική αύξηση,
την κοινωνική πρόοδο και την περιβαλλοντική προστασία. Το μυστικό αυτής της
πολιτικής για την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης είναι ότι ανάμεσα σε αυτούς
τους τρεις πυλώνες, δεν υπολείπεται ο ένας έναντι του άλλου. Είναι απόλυτα
ισότιμοι και χρειάζονται κοινή και παράλληλη εξέλιξη».
Όπως επισημαίνει ο κ. Τσάλτας σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «δυστυχώς αν ακόμα και σήμερα
στην Ελλάδα μιλάμε για οικονομική ανάπτυξη, που βλάπτει το περιβάλλον ή για
περιβαλλοντική πολιτική που είναι απέναντι στην οικονομική αύξηση, τότε απλά
είμαστε 30 χρόνια πίσω από τη διεθνή κοινότητα. Αυτή η πολιτική ήταν πολιτική
της δεκαετίας του 60, όπου η οικονομική αύξηση ήταν απέναντι στην
περιβαλλοντική προστασία. Αυτά έχουν λυθεί διεθνώς. Δεν υπάρχει βιώσιμη
ανάπτυξη μόνο για την οικονομία ή μόνο για το περιβάλλον. Η βιώσιμη ανάπτυξη
είναι μία και συμπεριλαμβάνει την οικονομία, την κοινωνία και το περιβάλλον».
Πού χωλαίνει όμως η χώρα μας; «Πρώτο βασικό πρόβλημα στην
Ελλάδα είναι ο τομέας της ενημέρωσης και της πληροφόρησης. Σε δεύτερη φάση, η
μεγάλη οικονομική κρίση μας έχει οδηγήσει στο να παραγνωρίζουμε τους άλλους δύο
πυλώνες», λέει ο καθηγητής, τονίζοντας ότι «το περιβαλλοντικό κόστος από την
περιβαλλοντική κρίση μπορεί να είναι υπερπολλαπλάσιο από την οικονομική κρίση
για τις επόμενες γενιές».
Μάλιστα ως μέλος της διεπιστημονικής Επιτροπής Μελέτης
Επιπτώσεων Κλιματικής Αλλαγής (ΕΜΕΚΑ) που συνέταξε την έκθεση της Τράπεζας της
Ελλάδας για την κλιματική αλλαγή στη χώρα μας, μία τυχόν μη προσαρμογή,
αναμένεται να στοιχίσει στη χώρα μας περί τα 700 δισεκατομμύρια μέχρι το τέλος
του αιώνα.
Όσον αφορά το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής και των
επιπτώσεών της, ο κ. Τσάλτας εξηγεί: «Η ραγδαία ανάπτυξη ιδιαίτερα μετά τον Β΄
Παγκόσμιο πόλεμο έχει επηρεάσει σημαντικά την κλιματική αλλαγή στον πλανήτη. Η
διεθνής κοινότητα το παραδέχθηκε επίσημα το 1992 στο Ρίο, με τη Σύμβαση Πλαίσιο
για την Κλιματική Αλλαγή και σε οποιαδήποτε άλλη σύνοδο ακολούθησε από το Κιότο
και σήμερα. Είναι δεδομένο ότι οι εκπομπές αερίων προκαλούν το φαινόμενο του
θερμοκηπίου και στη συνέχεια την κλιματική αλλαγή». Προσθέτει δε, ότι η απόφαση
για την κλιματική αλλαγή στο Παρίσι το 2015 «είναι μία πολύ καλή συνέχεια των
προσπαθειών που γίνονται εδώ και τριάντα χρόνια». Παρόλα αυτά επισημαίνει ότι
«υπάρχουν σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν αντικρουόμενες αποφάσεις και απόψεις
και κυρίως συμφέροντα, σε κάθε περίπτωση αποτελεί μία πολύ σημαντική στιγμή για
την ανθρωπότητα».