Αποκλειστικό
energia.
gr:
Μία
σημαντική διαφοροποίηση σε ό, τι αφορά την πολιτική της Ε.Ε. έναντι του Ιράν
σημειώθηκε από πλευράς Βρυξελλών και Ευρωπαϊκής Επιτροπής χτες, αν και
ανεπίσημα. Αξιωματούχος της Ευρωπαϊκής
Επιτροπής υπό καθεστώς ανωνυμίας δήλωσε
ότι από την πλευρά της Ε.Ε., το Ιράν μπορεί να συμβάλει άμεσα ή εμμέσως
στη διαφοροποίηση των πηγών προμήθειας φυσικού αερίου προς την Ευρώπη,
σημειώνοντας ότι μπορεί να υπάρξει προμήθεια ιρανικού φυσικού αερίου για την
Ευρώπη, με τη διασύνδεση του Ιράν με το Νότιο Διάδρομο της Ε.Ε., ο οποίος θα
μεταφέρει στην Ευρώπη το φυσικού αέριο από το κοίτασμα
SHAH
DENIZ του Αζερμπαϊτζάν, αρχής γενομένης
το 2020.
«Η έναρξη λειτουργίας του Νοτίου Διαδρόμου θα δώσει
στο Ιράν μία εξαίρετη ευκαιρία να εισέλθει στην αγορά φυσικού αερίου της Ε.Ε.»
δήλωσε ο αξιωματούχος, προσθέτοντας ότι οι ιρανικές προμήθειες προς την Ευρώπη
μπορούν να έχουν και τη μορφή
LNG. Το ιρανικό
LNG μπορεί να αυξήσει τη διαθεσιμότητα του αερίου σε
παγκόσμια εμβέλεια, και όχι μόνο σε ό,τι αφορά την Ευρώπη, αυξάνοντας έτσι τα
διαθέσιμα και μειώνοντας τις τιμές.
Σε κάθε περίπτωση, το θέμα του τρόπου προμήθειας
φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, μέσω αγωγών ή μέσω
LNG, αφορά το ίδιο και το Ιράν και θα αποφασιστεί από την
ηγεσία του, σημείωσε.
Τα αποδεδειγμένα αποθέματα του Ιράν αντιστοιχούν σε
33.5 τρις κ.μ. φυσικού αερίου, ωστόσο η χώρα έχει έλλειμμα στις απαραίτητες
εξαγωγικές υποδομές, προκειμένου να αυξήσει τις πωλήσεις φυσικού αερίου προς
τους διεθνείς πελάτες του. Επιπλέον, λόγω των κυρώσεων, το Ιράν δεν είχε
πρόσβαση στο διεθνές τραπεζικό σύστημα, χάνοντας έτσι ευκαιρίες για επενδύσεις
και δανειοδότηση για την ανάπτυξη των κοιτασμάτων του πετρελαίου και φυσικού
αερίου και των απαραίτητων υποδομών.
Στην παρούσα φάση, η ιρανική ηγεσία εξετάζει το
ενδεχόμενο να ξεκινήσει να εξάγει και
LNG. Ωστόσο, η
χώρα δεν έχει την ικανότητα και τις υποδομές αεριοποίησης, για το λόγο αυτό
εξάλλου διεξάγει διαπραγματεύσεις με ξένες ενεργειακές εταιρείες για την
υλοποίηση αυτών των έργων.
Υπάρχει μόνο ένας ημιτελής τερματικός σταθμός
LNG, η κατασκευή του οποίου σταμάτησε στα μέσα 2000
εξαιτίας των κυρώσεων, αλλά δεν έχει ξεκινήσει εκ νέου, καθώς απαιτείται
επένδυση ύψους 5.5- 9.5 δις $ για την αποπεράτωσή του, ενώ η μέχρι τώρα
κατασκευή του κόστισε 2.5 δις $. Η ικανότητα υγροποίησης του συγκεκριμένου
τερματικού κυμαίνεται στους 10.4 εκατ. τόνους/ έτος.
Σε ό,τι αφορά το θέμα της διασύνδεσης με την Ευρώπη
μέσω αγωγών, το Ιράν έχει δύο βασικές επιλογές για την αποστολή φυσικού αερίου
στην ευρωπαϊκή αγορά, είτε να κατασκευάσει νέο αγωγό μέσω Τουρκίας ή να
κατασκευάσει έναν διασυνδετήριο αγωγό με τον τουρκικό ΤΑΝΑΡ και έτσι να
διασυνδεθεί με το Νότιο Διάδρομο.
Δεδομένης της οικονομικής ζημίας, που έχει προκληθεί
στην οικονομία της χώρας και στον ενεργειακό τομέα ειδικότερα εξαιτίας των
κυρώσεων, έχει καθυστερήσει πολύ η ανάπτυξη των μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού
αερίου του Ιράν στον Περσικό Κόλπο. Ως εκ τούτου, η χώρα θα χρειαστεί γύρω στα
5-6 χρόνια για να πραγματοποιήσει εξαγωγές προς την Ευρώπη και θα χρειαστεί
μεγάλες επενδύσεις τόσο στην έρευνα και εξόρυξη νέων κοιτασμάτων όσο και στη
διαμετακόμιση.
Εκτός από τα γνωστά
κοιτάσματα στον Περσικό Κόλπο, όπως το SOUTH PARS, τo Ιράν ανακοίνωσε πρόσφατα
την ανακάλυψη νέου κοιτάσματος φυσικού αερίου στον Περσικό, με την ονομασία SEPAND,
όμορο του SOUTH PARS, στο οποίο μερίδιο έχει και το Κατάρ. Σύμφωνα με τις
πρώτες εκτιμήσεις, το SEPAND διαθέτει 1.5 τρις κυβικά πόδια φυσικού αερίου, από
τα οποία περί τα 792 δις κυβικά πόδια είναι ανακτήσιμα.
*Η κ. Μαρίκα Καραγιάννη είναι Ειδική Επιστήμων για την Ενέργεια
στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (Τμήμα Γλώσσας, Ιστορίας και Πολιτισμού Παρευξείνιων
Χωρών)