Δύο σημαντικές ειδήσεις έρχονται να μας υπενθυμίσουν τον κομβικό ρόλο της Κίνας στη παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη και κατ’ επέκταση στη διαμόρφωση του ενεργειακού γίγνεσθαι, τόσο του σήμερα, αλλά κυρίως του αύριο.
Η πρώτη είδηση αφορά την ανακοίνωση για την πορεία του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) το πρώτο τρίμηνο του έτους, το οποίο ανέκαμψε στο 6.9% και θεωρείται από τα υψηλότερα στον κόσμο, μετά από ένα μάλλον ασθενικό, αλλά αρκετά υψηλό επίπεδο στα 4.1% το 2015 και 5.8% το 2014. Με την ανάκαμψη της οικονομίας να οφείλεται στην αύξηση της εμπορικής και βιομηχανικής δραστηριότητας αλλά και των κατασκευών.
Σύμφωνα με οικονομολόγους στο Πανεπιστήμιο
Cornell
των ΗΠΑ που μέσω ειδικού τμήματος παρακολουθεί και μελετά την οικονομία της Κίνας, μεγάλο μέρος της παρατηρούμενης ανάκαμψης οφείλεται τόσο στην εξομάλυνση αρνητικών μακρο-οικονομικών παραγόντων και στην ομαλοποίηση της λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας, όσο και στην μερική άνοδο των τιμών πρώτων υλών και βιομηχανικών προϊόντων, μετά από τρία χρόνια ύφεσης.
Τα νέα στοιχεία για την οικονομική ανάπτυξη της Κίνας, η οποία μάλιστα τον Μάρτιο εκτινάχθηκε στα 7.6%, έρχονται να διαψεύσουν τις διάφορες Κασσάνδρες οι οποίες μάλιστα προέβλεπαν πρωτοφανή συρρίκνωση και καταβαράθρωση στο πλαίσιο μίας επαπειλούμενης κολοσσιαίας εμπορικής αντιπαράθεσης με τις ΗΠΑ. Αλλά ακόμη και εάν τελικά υπάρξει κάποιου είδους εμπορικός πολέμου αυτός, όπως υποστηρίζουν αναπτυξιακοί οικονομολόγοι, θα έχει μικρό αντίκτυπο καθώς η Κινεζική οικονομία όπως προβλέπουν θα εξακολουθήσει να αναπτύσσεται για πολλά χρόνια ακόμη με σχετικά υψηλούς ρυθμούς, άνω των 5.0%, για τον απλούστατο λόγο ότι το μεγαλύτερο μέρος της αχανούς αυτής χώρας παραμένει ακόμη υποανάπτυκτο και με καταναλώσεις κάτω του Δυτικού μέσου όρου.
Εδώ έχει ενδιαφέρον η δεύτερη είδηση που έγινε γνωστή εχθές και αφορά την απόφαση της Κινεζικής ηγεσίας για την δημιουργία μίας νέας μεγαλούπολης, σχεδόν τριπλάσια σε μέγεθος από τη Νέα Υόρκη, με στόχο την αποσυμφόρηση του Πεκίνου. Τα δε σχέδια για την δημιουργία της νέας περιοχής Σιονγκάν, μιας τεράστιας ειδικής οικονομικής ζώνης, ανακοίνωσε στις αρχές του μήνα η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος, περιγράφοντας την μεγαλούπολη ως «στρατηγικής σημασίας για την επόμενη χιλιετία».
Μάλιστα, ο πρόεδρος της Κίνας, Σί Τζινπίνγκ, διευκρίνισε ότι η πόλις θα είναι «μια επίδειξη της καινοτόμου αναπτύξεως, η οποία πρέπει να θέτει ως προτεραιότητα την οικολογική προστασία και την ευημερία των ανθρώπων». Συμφώνως προς το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Xinhua, με την δημιουργία της Σιονγκάν θα εκτονωθεί η πίεσις στην κατάμεστη από αυτοκίνητα πρωτεύουσα των 22 εκατομμυρίων και «θα ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορική μετάβαση της χώρας σε μια συντεταγμένη, βιώσιμη ανάπτυξη». «Πέρα από ένα απλό αντίγραφο της επιτυχίας της Κίνας στο παρελθόν, θα αφηγείται την ιστορία του μέλλοντος μιας νέας πόλεως», αναφέρεται στο δημοσίευμα.
Οι ανωτέρω δύο ειδήσεις είναι ενδεικτικές του δυναμισμού και του αναπτυξιακού
DNA
που χαρακτηρίζει την Κινεζική οικονομία, η συνεχιζόμενη ανάπτυξη της οποίας έχει άμεσο αντίκτυπο στην διαμόρφωση του παγκόσμιου ενεργειακού τοπίου.
Ορισμένα δε στοιχεία είναι αποκαλυπτικά ως προς την διαπίστωση αυτή. Έτσι δεν θα πρέπει να λανθάνει της προσοχής μας ότι η Κίνα σήμερα έχει σχεδόν την ίδια πετρελαϊκή κατανάλωση με τις ΗΠΑ στις 11.968 χιλιάδες βαρέλια την ημέρα όταν η αντίστοιχη των ΗΠΑ το 2015 έφθασε τα 12.704 χιλιάδες βαρέλια. Εκτιμάται δε ότι το 2018 η συνολική πετρελαϊκή κατανάλωση θα έχει ξεπεράσει αυτή των ΗΠΑ με την Κίνα να εισάγει το 65% του πετρελαίου που καταναλώνει. Άρα για αρκετά χρόνια ακόμη οι Κινεζικές εισαγωγές αργού και προϊόντων θα καθορίζουν την παγκόσμια πετρελαϊκή αγορά.
Αλλά και στο φυσικό αέριο η εξέλιξη της Κινεζικής αγοράς εκτιμάται ότι θα έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην ανάπτυξη του κλάδου αφού υπάρχουν τεράστια περιθώρια ανάπτυξης. Με την Κίνα να καταναλώνει σήμερα σχεδόν 200
BCM’
s
κατ’ έτος, (από το οποίο εισάγει το 30%) και προοπτικές η χρήση να εκτιναχθεί στα 500
BCMκατά την επόμενη 10ετία, αυξάνοντας συγχρόνως τις εισαγωγές της, κυρίως μέσω
LNG, στο 40%.
Παράλληλα δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η Κίνα καταναλώνει σήμερα 1,920 εκατομμύρια τόνους κάρβουνο κατ’ έτος (με τις ΗΠΑ να χρησιμοποιούν μόλις 396 εκατομμύρια τόνους) ήτοι το 50% της παγκόσμιας κατανάλωσης, εισάγοντας μόλις το 5.0%, παραμένοντας αυτός έτσι ο μεγαλύτερος παραγωγός άνθρακα στον κόσμο.
Τέλος, θα πρέπει να θυμίσουμε ότι σε απόλυτα νούμερα η Κίνα είναι σήμερα ο μεγαλύτερος καταναλωτής ενέργειας παγκοσμίως με 3,014 εκατομμύρια τόνους ισοδύναμου πετρελαίου (
mtoe) το 2015 έχοντας ήδη από το 2010 ξεπεράσει τις ΗΠΑ, η συνολική κατανάλωση της οποίας σήμερα ανέρχεται στα 2,280.6
mtoe. Ουσιαστικά η Κίνα εξελίσσεται στην ατμομηχανή της παγκόσμιας ενεργειακής οικονομίας με σοβαρές επιπτώσεις, που είναι αδύνατο να εκτιμηθούν με ακρίβεια, για την διαχείριση των ενεργειακών πόρων του πλανήτη. Με την Κινεζική ηγεσία να φαίνεται ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη ως προς την ευθύνη που της αναλογεί για αυτό και έχει υιοθετήσει μία απείρως πιο σοβαρή θέση για θέματα όπως η Κλιματική Αλλαγή, σε σύγκριση με την σημερινή κυβέρνηση των ΗΠΑ.