Πού θα χτυπήσει πρώτα η αντισυστημική διαμαρτυρία με
πλειοψηφία που θα έχει σαφή εντολή για έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη; Στη
Γαλλία η νίκη της Λεπέν δεν είναι πιθανή, αλλά δεν αποκλείεται πλέον από
αναλυτές, ενώ στην Ιταλία ο λυσσώδης προεκλογικός διαγκωνισμός ανάμεσα στο
Κίνημα των 5 Αστέρων, τη Φόρτσα Ιτάλια και τη Λέγκα του Βορρά θα οδηγήσει με
τον έναν ή τον άλλον τρόπο τους Μπερλουσκόνι και Σαλβίνι σε εναρμόνιση με τον
Μπέπε Γκρίλο στη δέσμευση για δημοψήφισμα, όπου θα κριθεί η παραμονή ή όχι της
χώρας στην Ευρωζώνη.
Οπως πολύ εύστοχα τονίζει η ιστοσελίδα
Eurointelligence, δευτερόλεπτα μετά από exit polls που θα προαναγγέλλουν τη
νίκη του Γκρίλο τα επιτόκια δανεισμού της Ιταλίας θα εκτοξευθούν καθιστώντας
απαγορευτικό τον δανεισμό της, μια διαπίστωση να προσθέσουμε που ισχύει κατά
μείζονα λόγο και για το απίθανο με τα σημερινά δεδομένα σενάριο νίκης της Λεπέν
στη Γαλλία.
Μια υποθετική επόμενη μέρα, δηλαδή πολύ πιο σκληρή από τη
νίκη του Brexit, καθώς η ηγεσία του αντιευρωπαϊκού στρατοπέδου στη Βρετανία δεν
ήξερε τι να την κάνει.
Προφανώς τα παραπάνω είχε υπόψη της η Λεπέν όταν
προσπάθησε χθες να πείσει ότι η έξοδος από το ευρώ δεν σημαίνει χάος, καθώς θα
επιδιώξει καλά προετοιμασμένες διαπραγματεύσεις με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές
χώρες.
Τα παραπάνω μπορεί να είναι και η λογική των
αδιάλλακτων της δημοσιονομικής λιτότητας με επικεφαλής τον Σόιμπλε, που μπορεί
από τώρα να ονειρεύονται τον Γκρίλο κατά προτίμηση αλλά και τη Λεπέν, αν οι
αναποφάσιστοι προκαλέσουν ατύχημα, να διαβεβαιώνουν τις αγορές ότι πρώτα θα
διαπραγματευθούν, με το δημοψήφισμα να αποτελεί έσχατη λύση.
Το παραπάνω σενάριο είναι πολύ καλό για να είναι
αληθινό, καθώς έχει ως βασική υπόθεση εργασίας τον περιορισμό της κρίσης στη
χώρα που εκλέγει κυβέρνηση με δέσμευση την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, μια
υπόθεση που δεν την επιβεβαιώνει η περίοδος 2010-12 στην Ευρωζώνη.
(από την εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ»)