Στις αρχές του 2014 ο μέχρι τότε νέος, δυναμικός σαραντάρης, μιντιακά υπερπροβεβλημένος ως πετυχημένος δήμαρχος Φλωρεντίας, Μ. Ρέντσι, ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος, ανέτρεπε με «ανακτορικό πραξικόπημα» τον πρωθυπουργό Ενρίκο Λέτα και υποσχόταν σε όλους τα πάντα: •Στην εκλογική βάση της Κεντροαριστεράς ανάπτυξη, συρρίκνωση της ανεργίας, έξοδο από την κρίση με το μικρότερο δυνατό κόστος

Στις αρχές του 2014 ο μέχρι τότε νέος, δυναμικός σαραντάρης, μιντιακά υπερπροβεβλημένος ως πετυχημένος δήμαρχος Φλωρεντίας, Μ. Ρέντσι, ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος, ανέτρεπε με «ανακτορικό πραξικόπημα» τον πρωθυπουργό Ενρίκο Λέτα και υποσχόταν σε όλους τα πάντα:

•Στην εκλογική βάση της Κεντροαριστεράς ανάπτυξη, συρρίκνωση της ανεργίας, έξοδο από την κρίση με το μικρότερο δυνατό κόστος.

•Σε Βρυξέλλες και Βερολίνο μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές, χωρίς τις αναστολές των προκατόχων του και τις ευαισθησίες ή και εμμονές του πολιτικού χώρου του.

Από τα μέσα του 2015, όταν κατάλαβε ότι δεν διασφαλίζει ούτε την ανοχή της κοινωνίας ούτε την κατανόηση της Κομισιόν, άρχισε να επισείει την απειλή της αντιευρωπαϊκής αντισυστημικής αποσταθεροποίησης, που ενσαρκώνεται στο «καρναβαλικό» επικοινωνιακό στίγμα του πρώην σατιρικού Μπέπε Γκρίλο, ηγέτη του Κινήματος των 5 Αστέρων.

Πέρυσι την άνοιξη δραματοποίησε την επικύρωση μιας αμφιλεγόμενης συνταγματικής μεταρρύθμισης με δημοψήφισμα, απειλώντας ότι αν ηττηθεί θα παραιτηθεί.Η ήττα ήρθε και Ρέντσι παραιτήθηκε για να... επανέλθει! Μεθοδεύει έκτακτο συνέδριο που θα τον επανεκλέξει, αφού προηγουμένως θα έχει εξωθήσει σε αποχώρηση την Αριστερή Πτέρυγα.

Το πάλαι ποτέ κραταιό Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, που το 1991 μεταλλάχθηκε σε Δημοκρατικό Κόμμα της Αριστεράς και στη συνέχεια σε Δημοκρατικό Κόμμα, θα είναι το κόμμα του Ρέντσι. Ο πρώην και φιλοδοξών να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός ξέρει ότι η διάσπαση του Δημοκρατικού Κόμματος θα έχει εκλογικό κόστος καθώς κλειδώνει την πρωτιά του Γκρίλο, έχει όμως αφήσει να εννοηθεί ότι είναι ανοικτός σε μετεκλογική συνεργασία με τη Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι.

Με μόνο στόχο να παραμείνει πρωταγωνιστής, ο Ρέντσι γίνεται εκ των πραγμάτων το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του αντισυστημικού λαϊκισμού του Γκρίλο.Η καρναβαλική απαξίωση της πολιτικής χωρίς αρχές δεν ξεκίνησε με τον Γκρίλο, αλλά στα μέσα της δεκαετίας του ’80 με την εκλογή στη Βουλή από το Ριζοσπαστικό Κόμμα της πορνοστάρ Τσιτσιολίνα.

(από την εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ», 21/02/2017)