Η φορομπηχτική πολιτική την οποία συνεχίζει η Κυβέρνησις Τσίπρα είναι εξ ολοκλήρου εσφαλμένη. Και πλανώνται ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών αν νομίζουν ότι με τις φορολογικές επιβαρύνσεις τις οποίες περιέχει ο νέος Προϋπολογισμός που κατετέθη στη Βουλή, θα πετύχουν τον στόχο της αναπτύξεως που έχουν θέσει για το 2017. Το πιθανότερο είναι η οικονομία θα παραμείνει για μια ακόμη χρονιά σε στασιμότητα.
Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από την εισηγητική Έκθεση του Προϋπολογισμού, για το 2017 έχει προβλεφθεί νέα αύξησις των φορολογικών εσόδων, παρά το γεγονός ότι αυτή κάθε άλλο παρά διευκολύνει την ανάκαμψη. Συγκεκριμένα:
- Τα μεν έσοδα από τους άμεσους φόρους, που το 2015 είχαν διαμορφωθεί σε 19,9 δις ευρώ και το 2016 εκτιμάται ότι θα φθάσουν τα 20,7 δις ευρώ, για το 2017 έχει προβλεφθεί να παραμείνουν στα 20,4 δις ευρώ.
- Τα δε έσοδα από τους έμμεσους φόρους, που το 2015 είχαν διαμορφωθεί σε 23,8 δις ευρώ και το 2016 εκτιμάται ότι θα φθάσουν τα 25,1 δις ευρώ, για το 2017 έχει προβλεφθεί να αυξηθούν σε 26,4 δις ευρώ.
Δηλαδή συνολικώς, τα έσοδα από την άμεση και έμμεση φορολογία, που το 2015 είχαν διαμορφωθεί σε 43,7 δις ευρώ και το 2016 εκτιμάται ότι θα φθάσουν τα 45,8 δις ευρώ, για το 2017 έχει προβλεφθεί να αυξηθούν σε 46,8 δις ευρώ.
Άραγε από που θα βρεθούν όλα αυτά τα δισεκατομμύρια, όταν η οικονομία στενάζει και έχει στερέψει από χρήμα; Δεν αντιλαμβάνονται επί τέλους οι κυβερνώντες ότι και μόνον στο άκουσμά της αυξήσεως των φόρων, θα παρεμποδίζεται κάθε προσπάθεια για ανάκαμψη; Διότι τα όσα λέγονται τελευταίως, περί δήθεν σημειούμενης αναπτύξεως, ακούγονται αστεία. Ναι μεν το γ’ τρίμηνο σημειώθηκε μικρή αύξηση του ΑΕΠ κατά 1,5% αλλά ως γνωστό πρέπει να υπάρξει αύξηση για τρία συνεχόμενα τρίμηνα προκειμένου να διαπιστωθεί ότι η οικονομία έχει επανέλθει σε αναπτυξιακή τροχιά.
Η αιτία για την οποία επιμένει η Κυβέρνησις στην φορομπηχτική συνταγή δεν είναι τόσο οι πιέσεις των δανειστών, όσο η δική της εμμονή να μην περιορίσει συνολικώς τις δαπάνες του δημοσίου. Διότι οι της τρόικα από την πρώτη στιγμή ήταν αντίθετοι σε κάθε αύξηση της φορολογίας, περιλαμβανομένης και εκείνης στον ΦΠΑ. Μιλούσαν για ανάγκη περικοπής των δαπανών.
Οι κυβερνώντες εν τούτοις, που δεν θέλουν ούτε να ακούνε περί περαιτέρω μειώσεις των δαπανών επέμεναν να αυξήσουν τους φόρους. Και επειδή τα διαρκώς μειούμενα εισοδήματα των πολιτών δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για φορολογικές αυξήσεις, έριξαν το βάρος στον ΦΠΑ και τους φόρους καταναλώσεως, που μοιραίως θα έχουν υφεσιακές επιπτώσεις.
Έτσι, η αποτυχία των στόχων του Προϋπολογισμού 2017 για την ανάπτυξη θα πρέπει να θεωρείται εκ προοιμίου δεδομένη. Εφέτος, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν εκτιμάται ότι θα κλείσει στα 175 δις ευρώ, δηλαδή περίπου στα περυσινά επίπεδα και για το 2017 έχει προβλεφθεί να ξεπεράσει τα 180 δις ευρώ. Όμως με τέτοιους επιπλέον φόρους, αποκλείεται να σημειώσει τόσο μεγάλη αύξηση. Διότι απλούστατα, οι συνεχείς φόροι βυθίζουν την οικονομία, αφού αφαιρούν χρήμα από την αγορά και τις όποιες επενδύσεις.