Η
επίσκεψη του προέδρου των Ηνωμένων
Πολιτειών σε μια χώρα είναι από μόνη της μία εξαιρετικής σημασίας εξέλιξη. Πέρα
από συμπάθειες ή αντιπάθειες, όταν ο πρόεδρος είναι ο Μπάρακ Ομπάμα, ένας
ηγέτης που δεν ακολούθησε τις πολεμοχαρείς πολιτικές των προκατόχων του, η
σημαντικότητα του ταξιδιού πολλαπλασιάζεται. Θα συμφωνήσω ότι και η επίσκεψη
του προέδρου της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν ήταν ένα αξιοσημείωτο γεγονός.
Σύμφωνα
με πληροφορίες, λοιπόν, ο κ. Ομπάμα θα
επισκεφθεί την Ελλάδα στις 15 και 16 Νοεμβρίου, κατευθυνόμενος προς το
Βερολίνο, όπου «χρωστά» την τελευταία του αποχαιρετιστήρια επίσκεψη στην
καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ. Εάν τα πάντα κυλήσουν ομαλά και δεν αλλάξουν οι
σχεδιασμοί του Αμερικανού πλανητάρχη, η Ελλάδα και η κυβέρνησή της θα βρεθούν
στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος και το λεγόμενο «ελληνικό πρόβλημα»,
όπως παρουσιάζεται η άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση, θα επανέλθει στα
πρωτοσέλιδα των μέσων ενημέρωσης σε παγκόσμιο επίπεδο. Ελπίζουμε ότι αυτήν τη
φορά η δημοσιότητα θα μας «βγει» σε καλό και δεν θα ανοίξουν οι παλιές πληγές,
που ακόμα είναι ανοικτές, για τους δήθεν «τεμπέληδες» και τους δήθεν
«διεφθαρμένους» Ελληνες, χαρακτηρισμοί που ακούστηκαν αρχικά από ελληνικά
χείλη. Αν όλα πάνε κατ’ ευχήν, ο πρόεδρος Ομπάμα θα ασχοληθεί «επιθετικά», αν
και βρίσκεται στο τέλος της προεδρίας του και η ισχύς του είναι μειωμένη, με το
θέμα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η
πρόθεση για να θέσει ξανά το θέμα έχει γίνει απόφαση και αυτή η εξέλιξη είναι
θετική.
Η Ελλάδα χρωστά
μεταρρυθμίσεις
Να μην παραμυθιαζόμαστε,
όμως, διότι στη διπλωματία -και δη την
αμερικανική- ένα σού δίνουν, δύο σού απαιτούν. Για το θέμα της οικονομίας ο
Αμερικανός ηγέτης υποστηρίζει την ελάφρυνση, υποστηρίζει τον τερματισμό της
λιτότητας, αλλά συμφωνεί με το ΔΝΤ ότι η Αθήνα χρωστά μεταρρυθμίσεις και πρέπει
να τις υλοποιήσει άμεσα. Για να υπάρξει, λοιπόν, αποτέλεσμα και να ελαφρυνθεί
το χρέος, ο Ελληνας πρωθυπουργός -σύμφωνα με τους Αμερικανούς- έχει και πολλές
υποχρεώσεις.
Σε ό,τι αφορά
τα θέματα της διπλωματίας, στα οποία
περιλαμβάνονται οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό, ο πρόεδρος Ομπάμα
θα απαιτήσει, όπως κάνει ο κάθε Αμερικανός αξιωματούχος που επισκέπτεται την
Αθήνα.
Για το Αιγαίο,
που είναι ελληνική θάλασσα σύμφωνα με τις
διεθνείς συνθήκες, οι Αμερικανοί ζητούν από την Ελλάδα να τα βρει με την
Τουρκία. Πρόκειται για μία αρνητική θέση, η οποία δεν έχει αλλάξει ούτε με τον
αντιαμερικανό Ταγίπ Ερντογάν στην εξουσία. Η θέση αυτή δεν είναι αποδεκτή και
προκαλεί τα αισθήματα του ελληνικού λαού.
Στο Κυπριακό,
και τούτος ο Αμερικανός πρόεδρος συνεχίζει
το λάθος της αμερικανικής γραφειοκρατίας, η οποία από το 1974 σταθερά ζητά από
τους Ελληνοκύπριους να παραδοθούν στην Τουρκία. Ακρως απαράδεκτη τοποθέτηση και
εάν η επίσκεψη πραγματοποιηθεί ο κ. Τσίπρας θα νιώσει ότι βρίσκεται στη γωνία.
Δεν αξίζει ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Κύπρο αυτή η συμπεριφορά, και μάλιστα από
έναν πρόεδρο, όπως τον κ. Ομπάμα, που ευεργετήθηκε από τους Ελληνες ομογενείς.
Ας είμαστε δίκαιοι. Ο πλανητάρχης στάθηκε δίπλα στη χώρα μας στα θέματα της
οικονομίας από την πρώτη στιγμή. Δεν είναι πρόβλημά του ότι οι ηγέτες μας
επέλεξαν να «παίξουν» με την κ. Μέρκελ. Αυτοί έχασαν και βεβαίως η Ελλάδα. Από την
άλλη πλευρά, στα εθνικά μας θέματα οι Αμερικανοί ήταν πάντα, είναι και σήμερα,
απέναντί μας. Και πρέπει ο πρωθυπουργός να είναι προσεκτικός.
Πρόκειται
όντως -εφόσον πραγματοποιηθεί- για μία
σημαντική επίσκεψη για την Ελλάδα και τον λαό της. Αλλά ας μην περιμένουμε ότι
θα αλλάξει η τύχη μας, διότι η μοντέρνα διπλωματία είναι στυγνή, δεν διεξάγεται
στη βάση αισθημάτων και συναισθημάτων...
Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ
Το φιλοτουρκικό σχέδιο και το τελεσίγραφο
Οι
αναγνώστες γνωρίζουν την ευαισθησία μου για
το Κυπριακό, γι’ αυτό είναι συχνή η ενασχόλησή μου με αυτό το εθνικό θέμα. Ο
λόγος που επιμένω να πληροφορώ και να ενημερώνω είναι απλός: η Κύπρος
κινδυνεύει και είναι η πρώτη φορά από το 2004, όταν η τότε αμερικανική
κυβέρνηση των Μπους και Τσέινι προσπάθησε να επιβάλει ετσιθελικά στους
Ελληνοκύπριους ένα καθ’ όλα ρατσιστικό και φιλοτουρκικό σχέδιο, που νιώθω ότι
είναι ορατός ο κίνδυνος για την παράδοση της Κύπρου στον έλεγχο της Τουρκίας.
Στη
Λευκωσία, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης βιάζεται.
Και η βιασύνη του τον κάνει να μη σκέφτεται καθαρά. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο
γεγονός ότι παρουσίασε ως επιτυχία την παραμονή 90.000 Τούρκων εποίκων στην
Κύπρο - που την επομένη μειώθηκαν ταχυδακτυλουργικά στις 40.000. Συμβαίνουν
περίεργα πράγματα, τα οποία προκαλούν σύγχυση και φόβο. Το πλέον ενοχλητικό
είναι ότι επιχειρούν να κάμψουν τις αντιστάσεις των πολιτών με διάφορα κόλπα.
Ο
ίδιος ο Πρόεδρος της Κύπρου κάθε φορά που
επιστρέφει από τις διαπραγματεύσεις με τον Μουσταφά Ακιντζί φροντίζει να τον
περιμένουν οι κάμερες για να ανακοινώσει πρόοδο. Εχει φλομώσει τον λαό με
πρόοδο. Πρόοδο εκεί, πρόοδο εδώ, πρόοδο παντού. Και επιχειρεί την ωραιοποίηση
μίας δραματικής κατάστασης, ενώ γνωρίζει ότι η κατοχική δύναμη Τουρκία δεν έχει
αλλάξει τις θέσεις της σε κανένα σοβαρό ζήτημα, από το οποίο θα εξαρτηθεί η
λύση. Ο Ερντογάν απαιτεί τουρκικές εγγυήσεις, ζητά να διατηρήσει τα επεμβατικά
δικαιώματα, να παραμείνει κατοχικός στρατός, να επιβληθεί η εκ περιτροπής
προεδρία άσχετα από το αποτέλεσμα των εκλογών, και τα πάντα να μοιραστούν
ισομερώς, που σημαίνει ότι καταργούνται οι δημοκρατικές διαδικασίες. Γενικά
μιλώντας, η Τουρκία επιβάλλει τους όρους της και απαιτεί να γίνουν αποδεκτοί με
την υπογραφή του κ. Αναστασιάδη.
Η
αμερικανική κυβέρνηση απαίτησε από τον
Πρόεδρο της Κύπρου να αποδεχθεί το απαράδεκτο πακέτο για τις εγγυήσεις και την
ασφάλεια. Προς τιμήν του δεν δέχθηκε το τελεσίγραφο. Ας ελπίσουμε ότι θα
αντέξει και θα απορρίψει τις πιέσεις και τους εκβιασμούς, όπως έπραξε το 2004 ο
Τάσσος Παπαδόπουλος.
•
Οι Αμερικανοί διαμαρτυρήθηκαν
για τη διαρροή της πρόθεσης του Ομπάμα να επισκεφθεί την Αθήνα. Ο λόγος; Το
γεγονός ότι δεν έγινε σεβαστή η έκκλησή τους να μην ειπωθεί τίποτα για λόγους
ασφαλείας του πλανητάρχη.
• Η εδαφική πτυχή του Κυπριακού
αναμένεται να συζητηθεί στην Ελβετία από τις 7 έως τις 11 Νοεμβρίου. Η
συγκεκριμένη χώρα έχει συνδεθεί με όλες τις προσπάθειες λύσης του Κυπριακού...
(από την εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ", 23/10/2016)