Η ανακοίνωση της
συμφωνίας για την εξαγορά των κοιτασμάτων φυσικού αερίου Καρίς και Τανίν στο Ισραήλ από την Energean Oil & Gas έναντι 148 εκατ. δολαρίων ίσως αποτέλεσε έκπληξη για όσους δεν παρακολουθούν στενά τα μεθοδικά βήματα που ακολουθεί η διοίκηση της ελληνικής εταιρείας upstream, ιδίως τα τελευταία χρόνια σε ένα αρνητικό περιβάλλον όπως αυτό διαμορφώνεται από την μεγάλη πτώση των τιμών του αργού.
Για όλους τους άλλους, όμως, ήρθε να επιβεβαιώσει την εκτίμηση που υπάρχει στην αγορά ότι η Energean είναι κάτι παραπάνω από έτοιμη να εξελιχθεί σε έναν βασικό παίκτη της αγοράς υδρογονανθράκων της ευρύτερης περιοχής της ΝΑ Μεσογείου.
Ο επικεφαλής του ομίλου, κ. Μαθιός Ρήγας είχε ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο αφήσει να διαφανεί ότι εξετάζονται επιχειρηματικές ευκαιρίες στο Ισραήλ. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι είχε αναφερθεί μόνο στη συγκεκριμένη χώρα και όχι σε κάποια άλλη στη ΝΑ Μεσόγειο.
Η παραχώρηση των δύο κοιτασμάτων ήταν υποχρέωση των εταιρειών που τα διαχειρίζονταν στο πλαίσιο των αποφάσεων που είχε λάβει η αρμόδια αντιμονοπωλιακή αρχή της χώρας για τη διασφάλιση του ελεύθερου ανταγωνισμού στην αγορά ΦΑ και την αποτροπή φαινομένων κατάχρησης της δεσπόζουσας θέσης.
Οι διαδικασίες ήταν αρκετά «χαλαρές» έως ότου η ιταλική Eni ανακαλύψει το γιγαντιαίο κοίτασμα Ζορ στην Αίγυπτο. Αυτό το γεγονός άλλαξε τους όρους του παιχνιδιού και ανάγκασε τους operators του Καρίς και του Τανίν να επιταχύνουν, καθώς αν καθυστερούσε η ανάπτυξη του μεγάλου κοιτάσματος Λεβιάθαν τότε δύσκολα θα μπορούσαν να βρουν πελάτες στην αγορά, λόγω του ανταγωνισμού από την Eni.
Από τον Σεπτέμβριο του 2015 και μετά ξεκίνησαν επί της ουσίας οι συζητήσεις με τους ενδιαφερόμενους αγοραστές, μερικοί εκ των οποίων ήταν η Eidison αλλά και Αμερικανοεβραίοι μεγαλοεπενδυτές. Σε αυτή τη διαδικασία, που είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα, τελικά επικράτησε η Energean με την προσφορά των 148 εκατ. δολαρίων.
Καθοριστική απ' αυτή την άποψη ήταν η προέγκριση που δόθηκε από το υπουργείο Ενέργειας και τον Επίτροπο Πετρελαίου, με αποτέλεσμα το deal να υπογραφεί στις 15 Αυγούστου, αφού συμφωνήθηκαν και οι τελικές λεπτομέρειες,
Τώρα πλέον, πολύ κρίσιμη για την Energean είναι η λήψη της τελικής έγκρισης της συμφωνίας από τις αρμόδιες ισραηλινές αρχές, εάν είναι δυνατόν μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου. Στη συνέχεια, υπάρχει περιθώριο έξι μηνών για την υποβολή του πλήρους σχεδίου ανάπτυξης των κοιτασμάτων και εφόσον δεν υπάρξουν άλλες καθυστερήσεις τότε μέσα σε τρία χρόνια, ως το 2020, μπορεί να ξεκινήσει η παραγωγή.
Το συνολικό κόστος ανάπτυξης των κοιτασμάτων, για το οποίο υπάρχουν αρκετές μεταβλητές όπως για παράδειγμα αν θα χρειασθεί να κατασκευασθεί ξεχωριστός αγωγός για τη μεταφορά του ΦΑ προς την ξηρά, μπορεί να προσεγγίσει τα 900 εκατομμύρια με 1 δισ. δολάρια. Αυτό το μέγεθος σημαίνει ότι η Energean θα αναζητήσει το επόμενο διάστημα εταίρους για την κοινή ανάπτυξη του project με στόχο μία χώρα που «διψά» για φυσικό αέριο και έχει ρυθμό ανάπτυξης του 3,7% (το β΄τρίμηνο), πολύ υψηλότερο δηλαδή σε σύγκριση με οποιαδήποτε χώρα του ανεπτυγμένου κόσμου.