Συνέβη τελικώς το αναμενόμενο και διαρκώς επαναλαμβανόμενο εδώ και μία
εξαετία. Η Ελλάς εξήλθε –προσωρινώς βεβαίως– από την «εντατική». Οι
οικονομικές ανάγκες της χώρας καλύφθηκαν έως τον Οκτώβριο. Η Ευρωπαϊκή
Επιτροπή διευκρίνισε ότι η απόφαση του Eurogroup προβλέπει
«συμπληρωματικό μνημόνιο συμφωνίας».
Βεβαίως ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας εξαίρει τις «θετικές προοπτικές»
της χώρας, μετά τη νέα συμφωνία. Η ρητορική της εξουσίας είναι παντού
και πάντα η ίδια. Ανάλογη ήταν των κ. Γιώργου Παπανδρέου και Αντώνη
Σαμαρά, όταν εκάστοτε συνομολόγησαν μνημόνια. Το «ελληνικό δράμα» έχει
προσλάβει τη μορφή ανιαρής επαναλήψεως του ιδίου σεναρίου.
Υπάρχει όμως κάποια διαφορά. Ο κ. Τσίπρας προσέδωσε σε μια σιδηρά
διαδικασία προσαρμογής χαρακτήρα σαφώς ταξικό. Στόχος της κυβερνήσεως
ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ είναι η εκκαθάριση του τοπίου στα ανώτερα, μεσαία και
στα ανώτατα κλιμάκια της ελληνικής πυραμίδος. Το ουσιώδες είναι ότι το
Eurogroup ενέκρινε το πείραμα.
Οι θιασώτες της πολιτικής της πρωθυπουργού της Βρετανίας Μάργκαρετ
Θάτσερ εξήραν την αποφασιστικότητά της για τη συντριβή των συνδικάτων.
Αλλά αυτό ήταν η μία όψη του νομίσματος, διότι εκ παραλλήλου έκλεισαν
και όλες οι «προβληματικές» επιχειρήσεις. Στη Βρετανία η διαδικασία
διεκπεραιώθηκε από ένα κόμμα· στην Ελλάδα από τη διαδοχή στην εξουσία
κομμάτων διαφορετικής «ιδεολογίας».
Ολα αυτά ήταν σαφή βεβαίως από το πρώτο μνημόνιο, διότι στόχος της
«προσαρμογής» ήταν η σάρωση του όλου συστήματος. Αλλά τα κόμματα έχουν
κοινωνικές ομάδες που τα υποστηρίζουν και προσπαθούν να περιορίσουν τις
απώλειες κατά την πελατεία τους. Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας και
ειδικώς οι Γερμανοί ουδέποτε έκρυψαν τα αρνητικά αισθήματά τους προς την
ελληνική «ελίτ» στο σύνολό της.
Πλημμελής και άδικη ήταν σε πρώτη φάση η «προσαρμογή» και πλημμελέστατη
θα είναι πάλι, διότι και στις δύο περιπτώσεις δεν πρόκειται απλώς για
«αριθμούς» αλλά για πολίτες, που σήμερα συνθλίβονται. Εξ ου και η
παθητικότης, η «συμφιλίωση» της κοινωνίας με το μοιραίο.
Στη διάρκεια της εξαετίας όμως ανεδείχθησαν και οι υστερήσεις του
ευρωπαϊκού συστήματος. Η εθνικιστική Δεξιά ανέρχεται αλματωδώς, με
αίτημα την επανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας. Αμερικανική εταιρεία
αξιολογήσεως υποβάθμισε τα ομόλογα της Deutsche Bank δύο βαθμίδες πριν
από την κατηγορία «σκουπίδια». Η διάσταση του ΔΝΤ με τη Γερμανία καθ’
όσον αφορά τη βιωσιμότητα του χρέους –σε αυτή τη φάση της Ελλάδος– είναι
κεφαλαιώδης.
Την έκπτωση του όλου συστήματος ομολόγησε ο «θεματοφύλακας» της
Ευρωζώνης, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, όταν μετά τη μαραθώνια διαπραγμάτευση
περί του ελληνικού χρέους παρατήρησε με κυνισμό ότι το 2018 «εμείς δεν
θα είμαστε εδώ» και ως εκ τούτου γαία πυρί μειχθήτω τότε. Ετσι όμως
ενεργούν και οι δικοί μας πολιτικοί ηγέτες και τους οικτίρουμε γι’ αυτό,
δικαίως. Ως φαίνεται δεν είμαστε οι μόνοι στην Ευρώπη.
(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 26/05/2016)