υδρογονανθράκων, διοργάνωσε εκδήλωση ενημέρωσης που περιελάμβανε και την προβολή του ντοκιμαντέρ «Δέλτα - Οι βρώμικες δουλειές του πετρελαίου» από τον «Εξάντα».
Ο Πύργος και η Ηλεία δεν πρωτοτυπούν, ασφαλώς, στις κινητοποιήσεις κατά των ερευνών υδρογονανθράκων στον ελλαδικό χώρο. Ωστόσο, σε μια περίοδο κατά την οποία έχει φουντώσει ο δημόσιος διάλογος για την ανάγκη να μεταβεί η χώρα στην Πράσινη οικονομία, μέσω καθαρών ενεργειακών λύσεων, δίχως να αντιπροτείνεται το πώς θα εξερευθούν τα τεράστια κεφάλαια που απαιτούνται για τις επενδύσεις προς αυτή την κατεύθυνση, τα επιχειρήματα των περιβαλλοντιστών μοιάζουν έωλα.
Πόσο μάλλον, όταν αναφερόμαστε σε μια από τις πιο ελπιδοφόρες περιοχές της Ελλάδας που φευ, εξακολουθεί να παραμένει υπανάπτυχτη σε επίπεδο υποδομών, οικονομίας, τουρισμού, ενέργειας και περιβάλλοντος.
Η υπόθεση «Κατάκολο», είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση της δυσλειτουργίας της δημόσιας διοίκησης. Ενώ το ελληνικό Δημόσιο προέβη, τον Αύγουστο του 2016, στην έγκριση του σχεδίου ανάπτυξης που υπέβαλε η Energean, εν τούτοις, λίγους μήνες αργότερα, στις 13 Ιανουαρίου του 2017 ανήρτησε τους νέους δασικούς χάρτες, ανοίγοντας, με αυτό τον τρόπο το δρόμο της αμφισβήτησης και της πράξης τελεσιδικίας που είχε εκδώσει το ίδιο.
Οποία έκπληξη, λοιπόν, που έως τον Ιούνιο του ιδίου έτους, όταν δόθηκε η δυνατότητα για την υποβολή ενστάσεων, ένας κάτοικος της περιοχής το έκανε πράξη. Η ένστασή του που εκδικάστηκε… μόλις στις 17 Απριλίου του 2019 απορρίφθηκε, όμως η ζημιά είχε ήδη γίνει. Η επένδυση έμεινε ξεκρέμαστη για τα επόμενα δύο χρόνια.
Αργότερα, όπως επίτασσε η νομοθεσία, τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, της οποίας η έγκριση αποτελεί προαπαιτούμενο για την έναρξη των εργασιών εξόρυξης. Όμως, και ενώ η λήξη της διαβούλευσης είχε προσδιοριστεί για τις 20 Σεπτεμβρίου, ο νέος Δήμαρχος Πύργου, Τάκης Αντωνακόπουλος, ζήτησε από το ΥΠΕΝ να του δοθεί νέα παράταση, ώστε να έχει το χρόνο να ενημερωθεί πληρέστερα για την υπόθεση. (Μπορείτε να διαβάσετε το σκεπτικό της απόφασης του Δήμου Πύργου για την παράταση, που εξασφάλισε το energia.gr, στον παρακάτω σύνδεσμο: εδώ
H Energean, είναι, ασφαλώς, γνώστης της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί καθώς και των τελευταίων εξελίξεων στην περιοχή, ωστόσο, η ανεπίσημη θέση όπως την διατύπωσε πηγή της εταιρείας στο energia.gr, είναι ότι: «γνώμονας των ενεργειών μας είναι η πλήρης ενημέρωση της κοινής γνώμης και των τοπικών αρχών για την υπόθεση και πέραν τούτου ουδέν σχόλιο».
Είναι επομένως απολύτως λογικό, ύστερα από τις τρικλοποδιές που έχει δεχτεί το σχέδιο, ότι στην κρίσιμη περιοχή, στο ακρωτήριο Κατάκολο, τίποτε δεν προϊδεάζει ότι πρόκειται να συμβούν κοσμογονικές αλλαγές, που θα έχουν ευεργετικό αντίκτυπο στην ευρύτερη οικονομική ανάπτυξη του Νομού. Στη ζώνη εξόρυξης και μεταφόρτωσης του πετρελαίου της Εnergean δεν έχει κατασκευαστεί απολύτως τίποτε.
Σύμφωνα με τα όσα προβλέπει η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που βρίσκεται στη διάθεση του energia.gr, η γεώτρηση θα γίνει από στεριάς και η μεταφορά του πετρελαίου που θα εξορύσσεται, από θαλάσσης με τάνκερς.
Όμως, η άγνοια και η παραπληροφόρηση, που διακινούν οι ενάντιοι στο project, για το πώς δηλαδή και με ποιό τρόπο θα εξορυγνύεται και θα μεταφέρεται ο μαύρος χρυσός από την περιοχή, δίνει και παίρνει. Πολίτες που μετέχουν στις εν λόγω κινητοποιήσεις είπαν στο energia.gr, πως η μεταφορά του πετρελαίου θα εκτελείται με βυτιοφόρα οχήματα!
Πρόκειται για μια αδιανόητη σκέψη που αφορά σε μια ζώνη εξαιρετικού φυσικού κάλλους, στην οποία οι οδικές υποδομές είναι ανύπαρκτες, πλην ενός μικρού σε πλάτος δρόμου που διασχίζει την περιοχή από το αντλιοστάσιο, πλησίον του οποίου θα γίνεται η εξόρυξη και μεταφόρτωση του πετρελαίου, μέχρι και την μικρή κωμόπολη του Κατακόλου. Ο δε δρόμος που οδηγεί από το λιμάνι στην περιοχή όπου μέλλουν να κατασκευαστούν οι εγκαταστάσεις της Energean χαρακτηρίζεται από μεγάλη κλίση, κάτι που θα εγκυμονούσε κινδύνους για την ασφάλεια της μεταφοράς του πετρελαίου και την πρόκληση τυχόν ατυχήματος.
Αλλά ακόμη και αν κατασκευαζόταν - για να κάνουμε τον συνήγορο του διαβόλου - ένα επαρκές οδικό δίκτυο για τη μεταφορά του πετρελαίου μέσω Κατακόλου και πάλι, η διέλευση των βυτιοφόρων από τη στενή φιδαριστή οδό που οδηγεί από την κωμόπολη, στον αρκετά άνετο δρόμο που τη συνδέει με τον Πύργο, θα συνιστούσε μεγάλη πρόκληση για την ασφάλεια των κατοίκων της περιοχής και θα επιβάρυνε τη συγκοινωνία με την πρωτεύουσα του Νομού, ιδίως καθώς το λιμάνι του Κατακόλου είναι τουριστικός προορισμός και αφετηρία για τις επισκέψεις των ταξιδιωτών από τα κρουαζερόπλοια, προς την Αρχαία Ολυμπία.
Πατραϊκός και ΕΔΕΥ
Ανάλογα προβλήματα αντιμετωπίζει και το κοίτασμα στον Πατραϊκό, που, από την ανάλυση των σεισμικών ερευνών των ΕΛΠΕ φαίνεται ότι είναι 10 φορές μεγαλύτερο σε απόδοση από αυτή του Πρίνου. Και εδώ το μείζον πρόβλημα που παραπέμπει σε χρονοβόρες διαδικασίες και αναβολές είναι το γεγονός ότι δεν έχει ακόμη διασφαλισθεί η σύμβαση παραχώρησης συγκεκριμένης έκτασης από κάποιο λιμάνι της περιοχής, για να εξυπηρετούνται οι ανάγκες της γεώτρησης.
Η ΕΔΕΥ καταλογίζει στα ΕΛΠΕ αργοπορία, σημειώνοντας ότι θα έπρεπε να είχαν ξεκινήσει τη διαγωνιστική διαδικασία για την επιλογή λιμανιού τουλάχιστον ένα χρόνο πριν από την έναρξη της γεώτρησης, όπως είθισται να πράττουν οι εταιρείες του κλάδου σε διεθνές επίπεδο.
Με τούτα και με κείνα, η ανάδυση μιας νέας αγοράς για την ταλαιπωρημένη ελληνική οικονομία, που θα έπρεπε να έχει ήδη εισέλθει σε φάση πλήρους λειτουργίας, καθυστερεί και ουδείς δύναται να προδικάσει το μέλλον της. Οι ανάδοχες εταιρείες αναμένουν από τη νέα κυβέρνηση να ανταποκριθεί άμεσα στο αίτημα για αναγνώριση, με νομοθετική ρύθμιση, των επενδύσεων στους υδρογονάνθρακες ως εθνικής εμβέλειας. Αλλά πώς θα προχωρήσει ένα τόσο καίριο σχέδιο που θα αποφέρει πολλαπλά οφέλη στις τοπικές και στην εθνική οικονομία, όταν πέραν των γραφειοκρατικών εμποδίων που ορθώνουν οι Δήμοι έχει επικρατήσει ένα εντελώς αντιπαραγωγικό πνεύμα που αποτυπώνεται στη φράση «είναι προτιμότερο να συνεχίσουμε να εισάγουμε ενέργεια παρά να διακινδυνεύσουμε ένα περιβαλλοντικό ατύχημα και να αντί των εξορύξεων να στραφούμε ολοκληρωτικά στις ΑΠΕ», λησμονώντας προφανώς, πως οι επενδύσεις που απαιτούνται για το σκοπό αυτό είναι γιγαντιαίες και η Ελλάδα δεν μπορεί να ανταπεξέλθει.
Υπ’ αυτό το πρίσμα, εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα επίκαιρο το ερώτημα που θέτει πρόσφατο σχόλιο στο energia. gr, εδώ σύμφωνα με το οποίο κρίνεται απολύτως αβέβαιο το εάν πραγματοποιηθούν ποτέ έρευνες υδρογονανθράκων στον ελληνικό χώρο.